afdekongevallen

Laatst zat ik een column te lezen over verkeersongevallen in Nederland, waarin ik las dat 50% van alle dodelijke motorongevallen een verkeersongeval is tussen een motor en een personenvoertuig! En dat in deze gevallen de motorrijder compleet over het hoofd is gezien ondanks dat men goed heeft (uit)gekeken. Dit noemen ze afdekongevallen. Het zou bijna altijd gaan om voorrangsfouten van de automobilist. Hier kreeg ik kippenvel van in mijn nek. Dit zal ik zo toelichten.

Nu is het zo, dat een motor, net zoals een brom- en snorfiets of scooter, een éénsporig voertuig is. Wat is dan een éénsporig voertuig. Wel dit is een voertuig, welke maar één spoor trekt. Ik en u als motorrijder moeten er dus op bedacht zijn, dat wij in bepaalde verkeerssituaties op een bepaalde plaats op de weg niet zichtbaar zijn voor het overige verkeer.

Natuurlijk zijn er gevallen waarin de autobestuurder de motorrijder compleet over het hoofd heeft gezien. Maar over het algemeen ben ik van mening, dat menig motorrijder debet is aan het veroorzaken van zijn/haar verkeersongeval. Meestal komen de volgende punten bij motorongevallen aan de orde:

-Plaats op de weg, waardoor u als motorrijder niet opgemerkt kan worden (o.a. dode hoek).

-Snelheid in combinatie met weggedrag van de motorrijder. Geeft u als motorrijder het overig wegverkeer wel genoeg de gelegenheid te anticiperen op u.

-De manier van denken als u motor aan het rijden bent. Leeft u met het moment als u aan het motorrijden bent of denkt u vooruit, waardoor u uw rijgedrag bewust of onbewust aanpast op situaties die mogelijk kunnen ontstaan.

In latere blogs, die gaan over de plaats op de weg, zal ik hier dieper op in gaan. Maar de uitspraak van de columnist vond ik dus zeer kortzichtig. Zeker ook vanuit mijn functie als tactisch rechercheur verkeersongevallen. Cijfers zijn slechts cijfers, maar het hoe en waarom een verkeersongeval heeft plaats kunnen vinden, is veel belangrijker. Daar kunnen we lering uit trekken.

Ik denk dat hierin veel te winnen valt. Natuurlijk mag je vlotjes doorrijden, maar wel wanneer het kan.

Denk niet na over rij-heden en rij-verleden. Zo van: "Zo, dat was een lekker bochtje!"

Nee! Scan altijd vooruit en kijk breed en denk: "Hoe ziet de weg eruit? Met welke soort verkeerstromen heb ik te maken? Hoe schat ik hun rijgedrag in en wat kan ik hier mogelijk van verwachten?

Als het goed is bereid je dan jezelf voor op wat er zou kunnen gebeuren en hoe je hierop zou kunnen reageren.

Weet u, dat u dan nog meer geniet van het motorrijden en de omgeving. U zit dan namelijk veel rustiger op uw geliefde machine en kunt nog vlotjes door rijden, omdat u het verkeer al doorzien heeft.

Ten slotte! In het verkeer moet en wij allen geven en nemen en accepteren dat het steeds drukker wordt op de weg. Gun daarom iedere verkeersdeelnemer het geluk en het plezier zich op een veilige manier te kunnen voortbewegen van A naar B.

Beter één minuut later, maar heel arriveren; dan een halve minuut eerder arriveren op een achterwiel!

Het spreekwoord zegt niet voor niets: "Regeren is vooruit zien!"

blogger: J-P Verstraten